De grote dag

In mijn hotelkamer in Oeljanovsk, kreeg ik na al die jaren, antwoorden op mijn vragen. Daar kreeg ik de beelden te zien, die Spoorloos de dagen ervoor had gemaakt. Ik blijk een hele grote familie te hebben van moederskant. Mijn moeder komt uit een gezin van maar liefst negen kinderen; vier dochters en vijf zoons. Mijn oma leeft, tot groot verdriet, niet meer. Hierdoor heeft Ravza, een zusje van mijn moeder, de zorg van mijn moeder Railya op haar gekregen. Wanneer mijn moeder niet in de kliniek verblijft, woont ze bij Ravza in Starotimosjkino. Een klein dorpje zo´n twee uur rijden van Oeljanovsk. Het voelt alsof ik zeventig jaar terug ging in de tijd. Mijn familie is ontzettend arm. Ravza woont in een klein houten huisje zonder centrale verwarming, stromend water of sanitaire voorzieningen. Voorzien in, voor ons, basisbehoeften ligt ver boven haar standaard. Zo staat op het erf, achter haar huis, een hokje met daarin een houten plank met in het midden een gat gemaakt wat zich voordoet als een toilet. Iets wat ik mij amper kan voorstellen.