Werkzaamheden 

Naast de zorg voor mijn moeder komt op de tweede plaats de werkzaamheden van het huisje van tante Ravza en mijn moeder. In eerdere updates heb ik hierover al geschreven. Kort samengevat blijkt het huisje in een enorm slechte staat te zijn; voorheen was er geen toegang tot gas en water, lekkages, ontbreken van isolatie enzovoort. Al met al is dit een enorm project wat we stapsgewijs moeten aanpakken. Ook hier zijn de afgelopen maanden enorme vorderingen in gemaakt;

De werkzaamheden omtrent het huisje kenden een stroef begin. Zo hoopten we in het voorjaar, wanneer de vorst uit de grond was verdwenen, te kunnen starten met de verbouwing. Het linker gedeelte en daarnaast de entree van de woning was nooit bewoonbaar, omdat het aan elke vorm van comfort ontbrak. De voornaamste oorzaak hiervan is een gebrek aan isolatie en lekkage als gevolg van strenge winters. Enorm zonde, hierbij te bedenken dat een ruimte met een oppervlakte van 32 vierkante meter verloren gaat. Daarom is besloten om dit gedeelte af te breken en een uitbouw te maken. Hierin zal in ieder geval in de toekomst een badkamer komen en wordt het verwarmingssysteem voor de nieuwe ruimte en het overige huisje geplaatst. Eventueel wordt in de toekomst hier ook de keuken geplaatst. Enfin, de plannen waren ruimschoots van tevoren gemaakt, maar de uitvoering ervan verliep niet zonder horten en stoten. Inmiddels heb ik mij hier bij neergelegd en vertrouw ik blindelings op mijn goede vriend Sergey; de jongeman die ik in eerdere updates al heb vermeld. Hij is werkzaam als correspondent en tolk voor Spoorloos, woont in Oeljanovsk en is sinds de ontmoeting vertrouwenspersoon van mijn moeder en familie geworden. Zonder hem en zijn onvermoeibare inspanningen was het onmogelijk geweest voor mij om mijn moeder en familie vanuit Nederland te ondersteunen. Ik vind dat heel erg belangrijk om dit nogmaals te benadrukken.

Zo verloopt alles omtrent mijn moeder en andere zaken via Sergey die vervolgens hier contact over heeft met mij. Waaronder dus ook de verbouwing. Van het vinden van werknemers voor de klus tot het bestellen van bouwmateriaal, wat vervolgens naar het dorpje moet worden vervoerd en het daadwerkelijk uitvoeren ervan, nam veel tijd in beslag. Dat leverde ook wel stress op, omdat de maanden verstreken en je in verband met de winter maar beperkt de tijd hebt om te kunnen bouwen. Uiteindelijk en om precies te zijn, zijn 5 augustus de werkzaamheden gestart en is het sindsdien voortvarend en vlot gegaan. Inmiddels staat de uitbouw; voorzien van stenen muren in tegenstelling tot de rest van het huisje dat bestaat uit hout. De ramen zijn geplaatst en de gasleiding is na het voltooien van de uitbouw aangelegd naar het huisje. Het schijnt overigens normaal te zijn dat de gasleidingen boven de grond zitten, aangezien ik een beetje raar op keek toen ik de foto’s doorgestuurd kreeg. 

De gasketel en het verwarmingssysteem is om precies te zijn, eergisteren geïnstalleerd waardoor ze nu voorzien zijn van een comfortabele verwarmde woning. 

Het volgende is dat er nog een toilet blokje moet worden geplaatst zodat ze niet meer aangewezen zijn op het houten huisje achter op het erf.

Ik ben echt meer dan trots op wat er de afgelopen maanden is bereikt. Er is een nieuw woongedeelte gebouwd, komende winter is het huisje 24/7 verwarmd, sinds vorig jaar was er al toegang tot water, maar straks is er ook een sanitaire voorziening. Dit geeft comfort en daarbij ook rust.

Toegang hebben tot gas, water en licht zijn voor ons standaarden waar we geen eens over nadenken, maar m’n moeder en tante hadden deze voorzieningen, op elektriciteit na, niet. 

Zoals je op de foto’s kan zien, kiezen we voor kwaliteit, veiligheid, maar wel in de meest sobere vorm. Bijvoorbeeld de aanbouw mooi af te werken, kost voor nu teveel geld. Zoals bij iedere verbouwing, stuit je altijd op onvoorziene omstandigheden. Zo moet het dak van het gehele huisje door lekkage vervangen worden. Een renovatie die noodzakelijk is maar wat ook in de papieren loopt. We hebben er voor nu daarom voor gekozen om hier nog even mee te wachten. We willen er zeker van zijn dat er altijd een buffer is voor de zorg van mijn moeder en onvoorziene situaties. 

Ik ben enorm trots op wat er de afgelopen jaren is bereikt en ik kan niet wachten om het volgende week met mijn eigen ogen te gaan bekijken.

Ik wil iedereen bedanken voor de betrokkenheid die ik wekelijks ervaar en alvast hele fijne feestdagen wensen!

Tot de volgende update.

Liefs, Nurija

Update 23 maart 2021

Ik begin graag mijn update met een bijzondere ontmoeting. Onlangs ontving ik een berichtje van een kersverse opa dat zijn kleindochter de naam Nurija had gekregen. Ik vind dat heel erg speciaal. Mijn oma in Rusland heeft mij deze naam gegeven en mijn ouders hebben dit heel bewust zo gelaten. Dit was namelijk het enige wat ik van mijn biologische familie mee kon nemen en dat wilden mijn ouders niet van mij afnemen. Helaas is mijn oma in 2011 overleden en heb ik niet de kans gehad om haar te mogen ontmoeten. Zij heeft mij ter adoptie afgestaan en ik had haar heel graag willen bedanken voor het leven wat zij mij heeft gegeven. Dat nu nog een meisje in Nederland precies dezelfde naam draagt, ook qua schrijfwijze, zie ik dan ook als een eerbetoon naar mijn oma toe. Samen met PSV TV, zijn we langsgegaan bij kleine Nurija (zie link). Dat was echt superleuk. Ook om te horen dat de moeder na het zien van de uitzending van Spoorloos heeft besloten haar dochtertje zo te noemen.

Ik ben trots om te kunnen schrijven dat het heel erg goed gaat met mijn moeder. Vorig jaar april was de laatste keer dat ze is opgenomen in de kliniek in Oeljanovsk. Ze is nog nooit voor zo’n lange periode achtereenvolgend thuis geweest. De kwaliteit van haar medicatie is er enorm op vooruitgegaan en dat betaalt zich dan ook uit. De Russische psychiater bezoekt mijn moeder iedere vier weken en is erg betrokken. Mijn moeder heeft dan ook veel vertrouwen in hem waardoor een behandeling ook een veel grotere kans van slagen heeft. Daarnaast zorgen we voor een thuissituatie waar ze zich veilig en prettig voelt. Met een kleine maandelijkse bijdrage zijn er geen financiële zorgen meer en kunnen ze in hun onderhoud voorzien. Door bovengenoemde aanpassingen is de kwaliteit van haar en haar zusjes leven aanzienlijk verbeterd. Hiermee wil ik nogmaals iedereen die mijn moeder steunt, enorm bedanken. Het verschil is echt gemaakt en dat had zonder alle donateurs niet gekund. Hierbij wil ik in het bijzonder voetbalvereniging sv VOAB uit Goirle uitlichten. Vorig jaar hebben zij samen met verschillende Eredivisie speelsters een clinic georganiseerd waarbij een ongelofelijk bedrag van €1382,68,- is opgehaald. Dit jaar hebben de speelsters van VOAB meiden O15-1  rondom de carnaval zich opnieuw ingezet met een worstenbroodjes actie en een clinic voor de eigen jeugd. Wederom hebben zij een gigantisch bedrag opgehaald van €966,50,-.  Ik vind het bewonderenswaardig en hartverwarmend dat tot voorheen onbekende mensen, waaronder Roel van Gorp (organisator van deze inzamelingsacties) zich zo inzetten voor mijn moeder.

Overhandiging van de checks door sv VOAB

Het einde van de winter is in zicht waardoor we snel de werkzaamheden aan het huisje kunnen hervatten. Overigens waren afgelopen maanden extreem koud; het kwik daalde tot maar liefst -40 in Starotimosjkino en viel er meer dan een meter sneeuw. Voorheen was dit geen gemakkelijk seizoen voor m’n moeder en tante. De kachel moest meerdere malen per dag gevuld en gestookt worden en desondanks werden ze alsnog iedere morgen in een ijskoud huis wakker. Hier moest zo snel mogelijk een oplossing voor komen en zijn er elektrische kacheltjes geïnstalleerd. Daar hebben ze veel profijt van, omdat met name ‘s nachts de kacheltjes hun huisje comfortabel warm houden. Dit is een tijdelijke oplossing. Vorige zomer zijn we begonnen met het proces om een gasleiding te betrekken naar het huisje toe. Deze leiding wordt op een gasketel aangesloten. Deze gasketel reguleert door middel van radiatoren de verwarming waardoor alle kamers op temperatuur blijven. Er is zo altijd warm water en kan er gekookt worden op gas. Dat is een hele verbetering ten aanzien van de huidige situatie. Een daarin gespecialiseerd bedrijf zal deze werkzaamheden uitvoeren en daarnaast zullen locals beginnen met het isoleren van een deel van het huisje waar de badkamer komt.

Ik hoop in de volgende update hier een uitgebreid verslag (incl. foto’s) over te kunnen delen

Bedankt voor het lezen en tot de volgende update!

Liefs,

Nurija

Update 22 oktober 2020

Een jaar geleden werd ik met dank aan het televisieprogramma Spoorloos herenigd met mijn biologische moeder en familie. De ontmoeting met mijn moeder voelt als de dag van gisteren. Ik denk veel aan haar. Nu ik haar geschiedenis ken, voel ik mij meer dan ooit verbonden met haar. Ze wilde een normaal leven leiden; een gezin en haar eigen kindje. Door haar schizofrenie ging dat niet. Hoewel mijn vader onbekend is, koos ze bewust voor haar zwangerschap en werd ik geboren. Toch werd ze vrijwel direct uit de ouderlijke macht ontzet en ben ik ter adoptie afgestaan. Op mijn tweede ben ik samen met mijn grote broer Sergei, hij was toen drie jaar oud en we woonden in hetzelfde kindertehuis in Oeljanovsk, geadopteerd door mijn ouders. Zij zijn geen adoptieouders en bonusbroer, maar mijn enige echte ouders en broer. In niets heb ik mij een adoptiekind gevoeld; ik ben hun dochter en dat voelt als een zegen. Ze waren altijd open over onze adoptie. Met de jaren werd het verlangen om mijn biologische moeder te zoeken steeds sterker. Dat deze droom dinsdag 22 oktober 2019 in vervulling ging, is het allermooiste wat mij is overkomen. Alles viel letterlijk op zijn plek. Ik ben zo trots op haar. Haar psychische ziekte heeft haar alles afgenomen wat haar lief is, maar het heeft haar nooit verslagen. De donkere periodes, waar ze langere tijd in een psychiatrisch kliniek verblijft, heeft ze iedere keer weer weten doorstaan. Het had dan ook zo moeten zijn dat ik haar in de kliniek in Oeljanovsk heb ontmoet. Hoewel de omstandigheden mij erg zwaar vielen, was dit de trigger om mijn moeder en tante Ravza een beter leven te geven. Hierom ben ik een crowdfunding gestart na de uitzending van Spoorloos en is er een immens bedrag (inmiddels €19.660) opgehaald. Echt ongelooflijk.

Ondanks dat het corona virus een streep zette door een bezoek afgelopen zomer, hebben we dankzij Sergey, correspondent van Spoorloos en goede vriend, toch belangrijke vorderingen gemaakt. Een van die vorderingen is dat Sergey een Russische psychiater heeft gevonden die erg geïnteresseerd is in mijn moeders ziektebeeld en haar wilt behandelen. Hij heeft mijn moeder onlangs voor het eerst bezocht en was verrast over hoe goed het met haar gaat gezien haar leeftijd en medische geschiedenis. In mijn vorige update schreef ik dat ik dankzij Johan en Joke in contact ben gekomen met een Nederlandse psychiater. Er is, weliswaar via Sergey als tolk, een rechtstreekse lijn gelegd met haar en haar Russische collega. Hoewel de Nederlandse psychiater op afstand mijn moeder niet kan en mag behandelen, kan zij wel haar expertise en adviezen geven op basis van de bevindingen die de Russische psychiater bij mijn moeder heeft opgedaan. De manier waarop deze samenwerking tot stand is gekomen en het feit dat mensen bereid zijn om zich in te zetten voor mijn moeders welzijn is veelbelovend.

Inmiddels is er ook een belangrijke stap gezet in het moderniseren van het huisje van mijn moeder en tante Ravza. Nadat eind augustus de waterput is geslagen, hebben ze deze week de waterleidingen en riolering aangelegd en bij het huisje betrokken. Ze hebben nu toegang tot stromend en zelfs warm water. Voor ons zo vanzelfsprekend, maar voor hen een enorme verbetering.

Daarnaast blijkt het huisje niet ver van een gasleiding te liggen. Dit is enorm gunstig, omdat toegang tot gas betekent dat het hele huisje verwarmd kan worden in plaats van via de kachel die slechts een beperkte ruimte op temperatuur houdt. Bijkomend voordeel is dat het enorm veel aan stookkosten scheelt en er op gas gekookt kan worden. De contracten voor het aansluiten tot het gasnet en de bijbehorende werkzaamheden zijn getekend en we gaan er vanuit dat dit nog voor de winter rond is.

Het verbeteren van het leven van zowel mijn moeder als tante Ravza geeft zoveel voldoening. Iedere vooruitgang die wordt geboekt voelt als een succes op zich. De komende tijd moet uitwijzen of de behandeling van de Russische psychiater mijn moeder goed blijft doen. In overleg met tante Ravza en Sergey wordt nu gekeken hoe we het huisje verder gaan verbeteren.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende update!

Liefs,

Nurija

11 juli 2020

In mijn vorige update, een aantal maanden geleden, was ik nog volop in de veronderstelling dat ik begin juni weer naar Rusland zou gaan. Om in eerste plaats tijd door te brengen met mijn moeder en familie en daarnaast ook zelf te kunnen zien wat de inzamelingsactie voor hen al heeft bewerkstelligd. Ik had dit ontzettend graag met jullie willen delen. Door de corona-pandemie is er een streep door dit bezoek gegaan en het is nog onduidelijk wanneer dit wordt ingehaald. Toch valt er het nodige te schrijven.

Opname
Op 17 april kreeg ik van Sergey (correspondent Spoorloos en goede vriend) te horen dat mijn moeder weer gedwongen was opgenomen in de psychiatrische inrichting in Oeljanovsk. Dit was amper vier maanden na haar laatste opname. Vanwege het corona-virus werd mijn moeder opgenomen in de meest nabije kliniek en kon er niet worden uitgeweken naar Kazan. Het is onmacht, maar toch steekt het. Mijn moeder is 3 juli ontslagen uit de kliniek. Ze heeft al die tijd geen bezoek mogen ontvangen. Sergey heeft meerdere pogingen ondernomen om in contact te komen met de behandelde arts van mijn moeder. We wilden namelijk graag op de hoogte worden gehouden van haar situatie. Tevergeefs. Zelfs tante Ravza, eerstverantwoordelijke van mijn moeder, werd hier niet over geïnformeerd. Gelukkig is ze weer thuis en gaat het volgens tante Ravza redelijk goed met haar.

Her-diagnose
In 1975 werd er bij mijn moeder schizofrenie vastgesteld. Ze was toen zeventien jaar. Er is nooit verder onderzoek naar haar ziektebeeld gedaan en wij weten dan ook niet hoe dit zich de afgelopen 45 jaar heeft ontwikkeld. Ze heeft al die jaren veel medicatie geslikt, wat ongetwijfeld haar weerslag heeft op haar huidige toestand. Hierbij nog weggelaten dat zij meermaals per jaar voor een aantal maanden gedwongen wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Waarbij de omstandigheden en de zorg te wensen overlaten. Dat mijn moeder af en aan in een inrichting verblijft, kan betekenen dat de schizofrenie niet onder controle is. Het is daarom extra belangrijk dat zij opnieuw gediagnosticeerd wordt. Door middel van een her-diagnose hopen wij meer inzicht te krijgen in de mentale gezondheid van mijn moeder zodat zij gericht behandeld kan worden. Met als doel dat zij zich zo prettig mogelijk voelt en minder vaak gedwongen moet worden opgenomen. Dat heeft dan ook de hoogste prioriteit.

Nadat mijn moeder eind februari van dit jaar een her-diagnose had ondergaan bij een vooraanstaande psychiater in Oeljanovsk, had ik vrijwel direct mijn vraagtekens over de handelswijze van desbetreffende specialist. Hoewel ik helemaal niet thuis ben in de wereld van de psychiatrie, had ik hier geen goed gevoel bij. Zo concludeerde hij, in een gesprek van een halfuur, dat mijn moeder aan schizofrenie lijdt. Hij liet haar diagnose intact maar schreef haar wel nieuwe medicatie voor. De psychiater had zijn bevindingen gedaan zonder dat hier een uitgebreide (hetero)anamnese en screening aan vooraf was gegaan. Ik verwerp niet dat mijn moeder aan een vorm van schizofrenie lijdt, maar ik heb mijn twijfels of er sprake is van een adequate her-diagnose. Ze had weliswaar nieuwe medicatie voorgeschreven gekregen, maar waarop dat gebaseerd was is onduidelijk. Sergey en tante Ravza waren bij deze her-diagnose aanwezig. Sergey deed mij dan ook uitgebreid verslag van het bezoek en ook hij uitte zijn bedenkingen.

Een her-diagnose bij een andere psychiater lag niet voor handen, waarop ik besloot om in Nederland naar mogelijkheden te gaan kijken. Zo ben ik in contact gekomen met het echtpaar Johan en Joke Bronsvoord. Zij hadden de uitzending van Spoorloos gezien en mij erna benaderd. Ze hebben goede kennissen die werkzaam waren of zijn in de psychiatrie in Nederland en die wellicht mijn moeder kunnen helpen. Het is echt hartverwarmend dat tot voorkort onbekenden zich zo willen inzetten om mijn moeder een beter leven te geven. Onlangs heb ik Johan en Joke ontmoet en hebben we gesproken over de mogelijkheden van een adequate her-diagnose voor mijn moeder. Zoiets realiseren blijkt in de praktijk een uitdaging te zijn. Het liefst haal ik mijn moeder naar Nederland toe voor een her-diagnose en behandeling. Echter is de volgende vraag of ik haar daar goed mee doe. Wij denken van niet; voor het welbevinden van mijn moeder is zij beter af in haar vertrouwde omgeving. Vanuit de kennissenkring van Johan en Joke wordt er hard meegedacht aan mogelijkheden om mijn moeder op afstand te helpen. Kort na mijn ontmoeting met Johan en Joke, liet Sergey weten dat er een Russische psychiater uit de stad Barysh, vlakbij Starotimosjkino, bereid is gevonden om mijn moeder te behandelen. Hij kent haar goed en had van haar voorgaande her-diagnose vernomen.  Hij staat open voor contact met een Nederlandse psychiater om advies in te winnen zodat hij mijn moeder gericht kan helpen. Via Johan en Joke is er nu ook een Nederlandse psychiater gevonden die welwillend is voor een nadere kennismaking met haar Russische collega. Dit is enorm hoopgevend. Sergey heeft binnenkort een afspraak met de Russische psychiater met als doel een rechtstreekse communicatielijn te kunnen opstarten tussen beide psychiaters. We richten onze pijlen daar nu volledig op.

Renovatie
Het huisje van tante Ravza en mijn moeder blijkt in een enorm slechte staat te zijn. Dit is overigens niet tegen verwachting in. Tijdens mijn bezoek viel mij namelijk al het nodige op; geen stromend water, geen sanitaire voorzieningen en elektriciteit/gas om op te koken. Eind maart is er een aannemer bij het huisje wezen kijken om de conditie te beoordelen. Er moet het nodige aangelegd of gerenoveerd worden. Zo is er sprake van een lekkage en slechte isolatie. Dit laatste kost een vermogen aan stookkosten in de wintermaanden.  Ravza verbruikt veel meer houtblokken dan nodig doordat veel warmte onnodig verloren gaat. In Starotimosjkino is geen waterleidingsysteem, waardoor er een tientallen metersdiepe put moet worden geslagen. Bij het betrekken van stromend water naar het huisje van Ravza zal er tegelijkertijd riolering worden aangelegd. Bovenstaande zijn dan ook de belangrijkste pijlers van de verbouwing. Het is zaak om vooral het aanleggen van leidingen en het slaan van een waterput zo snel mogelijk te voltooien, aangezien de vorst in september weer in de grond zit. Echter is dit tot op heden niet gebeurd. Het bedrijf dat dit zou gaan uitvoeren, heeft ons drie maanden op een prijsopgave laten wachten. In eerste instantie dachten wij dat dit wellicht te maken had met het corona-virus, maar naarmate de tijd verstreek werden wij argwanend. Sergey heeft tot twee keer toe een ultimatum gesteld om een prijsopgave te sturen wat vervolgens niet gebeurde. Wij hebben toen zelf besloten om met dit bedrijf niet verder in zee te gaan. Als aan de voorkant afspraken niet worden nageleefd, is dit geen basis voor vertrouwen. Het is enorm teleurstellend, omdat we heel graag met die verbouwing willen beginnen. Toch blijft het zaak om zorgvuldig te blijven en beslissingen te nemen waar wij volledig achter staan. Sergey is nu in gesprek met een ander bouwbedrijf uit Oeljanovsk die de renovatie op zich kan nemen.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende update!

Liefs,
Nurija